-
1 wojna
pierwsza/druga wojna światowa — World War One/Two, the First/Second World War
zimna wojna — HIST the cold war
wydawać (wydać perf) wojnę komuś/czemuś — to wage war on lub against sb/sth
(być) w stanie wojny z wojna — +instr (to be) in the state of war with
* * *f.Gen.pl. wojen war, warfare; wojna atomowa l. jądrowa nuclear war; wojna biologiczna biological warfare; wojna chemiczna chemical warfare; wojna celna ekon. tariff war; wojna domowa civil war; wojna elektroniczna electronic warfare, e-warfare; wojna gangów gang warfare; wojna na wyczerpanie war of attrition; wojna nerwów war of nerves; wojna pozycyjna trench warfare; wojna partyzancka guerilla warfare; wojna psychologiczna psychological warfare; wojna religijna religious war; wojna totalna total war; dziwna wojna hist. phony war ( 1939); święta wojna holy war; ( muzułmańska) jihad; wojna o pokój l. mająca położyć kres wszystkim wojnom the war to end all wars; zimna wojna cold war; ( 1945-89) the Cold War; I/II wojna światowa hist. World War I/II, the First/Second World War; wojna dwóch róż hist. the War of the Roses ( 1455-85); wojna secesyjna hist. the Civil War ( 1861-65); wojna stuletnia hist. the Hundred Years' War ( 1337-1453); okropności wojny horrors l. atrocities of war; pójść na wojnę go to war; toczyć wojnę wage a war (z kimś/czymś against sb/sth); wypowiedzieć wojnę declare a war (komuś/czemuś on sb/sth); na krawędzi wojny at the brink of war; w stanie wojny at war (z kimś/czymś with sb/sth); wybuchła wojna war broke out.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wojna
-
2 woj|na
f 1. (walka zbrojna) war- wypowiedzieć komuś/czemuś wojnę to declare war on sb/sth- te dwa państwa są w stanie wojny those two countries are at war2. (konflikt) conflict, fight- między dziećmi ciągle wybuchały wojny o zabawki there was constant fighting for toys among the kids3. sgt Gry a simple card game for two people- zimna wojna Polit. cold war- wojna bakteriologiczna germ warfare, biological warfare- wojna błyskawiczna Wojsk. blitzkrieg- wojna domowa civil war- wojna narodowowyzwoleńcza war for national liberation- wojna nuklearna nuclear war- wojna partyzancka guerilla warfare- wojna pozycyjna Wojsk. position warfare- wojna prewencyjna Polit. preventive war- wojna psychologiczna psychological warfare- wojna secesyjna Hist. the American Civil War- wojna totalna total war- wojna trojańska Mitol. the Trojan warThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > woj|na
-
3 totaln|y
adj. 1. (całkowity) total- ponieśli totalną klęskę they suffered a total defeat- wojna totalna a total war2. Polit. totalitarian- państwo totalne a totalitarian stateThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > totaln|y
-
4 porówn|ać
pf — porówn|ywać impf Ⅰ vt 1. (ocenić podobieństwo) to compare- porównać kogoś/coś z kimś/czymś to compare sb/sth to a. with sb/sth- porównać dwie rzeczy/osoby to compare two things/people- tych zjawisk nie da się porównać a. nie można porównywać these phenomena cannot be compared- średniowiecznych bitew nie da się porównnać ze współczesną wojną totalną medieval battles cannot be compared to modern total warfare- nie mógł się porównać z tak doświadczonym rywalem he couldn’t match his rival for experience- tego się nie da z niczym porównać it cannot be compared to anything else2. (przyrównać) to compare- porównać kogoś/coś do kogoś/czegoś to compare sb/sth to sb/sth- w swoim wierszu porównuje śmierć do snu in his poem death is compared to sleep- jej śpiew można porównać do miauczenia kota her singing can be compared to the miaowing of a catⅡ porównać się — porównywać się 1. (szukać podobieństw) to compare oneself (z kimś to a. with sb)- człowiek zwykle porównuje się z innymi people tend to compare themselves to others2. (przyrównać się) to compare oneself (do kogoś to a. with sb)- zawsze porównywał się do rzymskiego wodza he would always compare himself to a Roman commanderThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > porówn|ać
См. также в других словарях:
wojna — ż IV, CMs. wojnanie; lm D. wojnajen «zorganizowana walka zbrojna między państwami, narodami lub grupami społecznymi, religijnymi itp., prowadzona dla osiągnięcia zamierzonych celów (np. zagarnięcia obcego terytorium lub obrony własnego); konflikt … Słownik języka polskiego
totalny — totalnyni «całkowity, powszechny, zupełny» Totalne wyniszczenie narodu w okresie okupacji hitlerowskiej. Totalna klęska. ∆ Państwo totalne, ustrój totalny «państwo totalitarne, ustrój totalitarny» ∆ Wojna totalna «wojna prowadzona wszelkimi… … Słownik języka polskiego